Gedicht Kado

Het bestuur van de Stichting Lira werd aan het eind van de jaarvergadering op 3 juni 2006 verrast met het gedicht xxx van Tsead Bruinja, een cadeau van de Vereniging van Schrijvers en Vertalers (VSenV), de beroepsvereniging van schrijvers en vertalers waarmee Lira nauwe banden onderhoudt. Met toestemming van de dichter (waarvoor onze dank) publiceren we het alhier:

 Dansen de honden

er zijn waakhonden om wie nooit iemand heeft gevraagd

deuren waar geen hond wat voor te zoeken heeft
gezinnen die leven van de bewaking

 

er lopen hier mensen rond
met een schraal handschrift

waarin ze beloftes maken

niet hier natuurlijk

er lopen ergens mensen rond

die voor hun veiligheid niets
over hebben dan geld

 

een papieren grens ligt in een cirkel

om hen heen te wachten
op de wind

 

maar waakhonden bijten de fles bij de hals af

ze spugen het glas op de vloer
en in mijn schoot

biechten aan een eettafel

hun liefde op

met verlegen

ogen

 

dus dat ik dans

dus dat ik zing

dus dat ik wis
wat ik overnam
en in het witte zand
schreef op de bodem
van een vogelkooi

wat ik het mijne noemde

waar geen hond bij kan

 

Tsead Bruinja