Poetry International 2010
Een van de hoogtepunten van Poetry International dit jaar was de voordracht van de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb, die op overtuigende wijze een koranvers uit het hoofd voordroeg en toegaf tijdens zijn jeugd ooit dichter te hebben willen worden. Hij vervolgde zijn bekentenis met een eigen vertaling van de Arabische dichter Adonis, een lange tekst die goed klonk, maar waarbij je zo nu en dan even wegdroomde.
De herinnering aan Aboutalebs begeesterde optreden moet het in mijn geheugen opnemen tegen het gefilmde interview met de oude Poolse dichteres Wislawa Szymborska, die ons, met in de ene hand een sigaret en in de andere een stevige borrel, deelgenoot maakte van een droom.
Szymborska droomde dat ze in een zaal naar een jongensportret van Rembrandt zat te kijken en dat ze dat schilderij stiekem onder een lange jas stopte om er vervolgens mee vandoor te gaan. De pretoogjes in combinatie met haar leeftijd, sigaret en borrel waren onvergetelijk.
De dichters die lijfelijk aanwezig waren in Rotterdam waren op verschillende manieren inspirerend. Zo was er dit jaar veel ruimte voor experimentele associatieve poëzie uit uiteenlopende landen als Zuid Korea, Japan en Litouwen die mijn ogen opende voor nieuwe technische mogelijkheden en maakte het levensverhaal en de poëzie van de vervolgde Afghaanse dichter Kamran Mir Hazar grote indruk, met name een gedicht over het schrijven van een computervirus achter een diesel slurpende laptop, waarmee Hazar aangaf hoe men in zijn thuisland tegen hem aankeek. Even vroeg ik me af of mijn eigen werk wel viraal genoeg was.
Tijdens de avond over poëzie op het scherm konden de toeschouwers onder andere genieten van een van de straffen die dichter Mustafa Stitou voor zichzelf in gedachten had, mocht er een god bestaan, namelijk het opeten van zijn eigen ontlasting. Jan Pieter van der Laar maakte er een stop motion animatie van met uitgeknipte papieren figuren. Wie wil zien hoe dat eruit ziet, kijkt op www.digidicht.nl.
Veel mooie beelden, inspiratie en moed dus op Poetry en vooral veel prachtige regels, zoals die van de Zuid Koreaanse Kim Hyesoon:
Er zit een andere jij in jou
Die jij in jou trekt jou stevig binnen in je lichaam en zo rollen jouw vingertoppen naar binnen...
...De ik in mij herinnert zich dat kaas wordt gemaakt van melk en meteen maak ik mij er druk over welke koe in een koe die melk naar buiten liet spuiten...
Of van de Ierse dichter Thomas Thomas McCarthy, die een prozagedicht voordroeg, waarin een soldaat aan het einde van WO II bij een interneringskamp voor politieke gevangenen aankomt:
... er is geen overwinning hier, en niets voor een gewoon soldaat. / Dit gevangenenkamp zeilt door de geschiedenis als de vissersboot uit het neutrale Helvick, ontglippend bij maanlicht.
Volgend jaar is er weer een Poetry. Tot dan moet u het doen met de bloemlezing die werd uitgebracht ter ere van het festival en de gefilmde voordrachten van de dichters die te gast waren, nog altijd te zien op www.poetryinternational.org.
TB