editie 40 / mei 2013

Rust aan de grens. Lira Correspondentenprijs 2013

Het veld van gegadigden voor de Lira Correspondentenprijs, de nieuwe prijs voor de beste freelance buitenlandcorrespondent, die op 9 april in Desmet te Amsterdam werd uitgereikt, zal de komende jaren blijven groeien. Wegens beperkingen van hun budget zullen de kranten zich steeds meer moeten bedienen van freelancers, in plaats van journalisten in vaste dienst. Dat wil niet zeggen dat er nu niet al genoeg concurrentie was voor winnaar Bram Vermeulen.

Rust aan de grens. Lira Correspondentenprijs 2013

Genomineerden


Vermeulen, die zijn bijdragen over Turkije levert aan de NOS, de VPRO en de NRC, moest het opnemen tegen eenenveertig andere inzenders, waaronder de eervol vermelde medegenomineerden  Remco Andersen (Beiroet - Volkskrant/Elsevier/BNR),  Guus Valk (Washington - NRC), Marije Vlaskamp ( Peking - Trouw) en Marjolein van de Water (Rio de Janeiro - Volkskrant).  
 

Bram Vermeulen


De jury zocht, volgens voorzitter Philip Freriks, bij de inzendingen vooral naar 'allrounders met gevoel voor urgentie,' liefst ook nog 'met onweerstaanbare leads'. Daarnaast merkte Freriks op dat bijna de helft van de inzenders vrouw was, wat de jury vrolijk had gestemd. Vermeulen werd geprezen voor zijn veelzijdigheid. Hij maakt televisiedocumentaires, schrijft stukken en levert bijdragen aan het NOS Journaal, waarbij hij soms mensen te spreken krijgt, zoals een Turkse generaal, die elke andere journalist af lijken te hebben gewezen.

Vermeulen is een vermakelijk causeur. Zo vertelde hij dat toen hij het nieuws hoorde, zijn buurman net was begonnen aan een luidruchtige verbouwing. Hij besloot de rust op te zoeken in een hotel vlakbij de grens met Syrië, zodat hij eindelijk zijn moeder kon vertellen over het winnen van de prijs. Collega's reageerden met:  'Heb je alweer een prijs gewonnen? Jij bent toch altijd op vakantie' en 'Nu moet je trakteren! En heb je die Nederlandse jihadisten nu eindelijk al eens gevonden?'

Voorafgaand aan de uitreiking had de correspondent nog een rondleiding gekregen door het nieuwe Amsterdamse kantoor van de NRC met uitzicht op de Nes. Vermeulen prees zich nogmaals gelukkig met zijn werk. Vanuit zijn werkkamer, met of zonder geluidshinder, kijkt hij uit op de Bosporus.

In zijn dankwoord noemde en roemde hij zijn medewerkers, tolken, cameramensen en een geluidsman. Eerder had hij het nut niet gezien van zo'n geluidsman. Dat geluid kon toch ook door de cameraman geregeld worden? Maar toen er een wat agressieve vrachtwagenchauffeur dreigend op hem af was gekomen met een steen, veranderde hij van mening. De hengel met grote microfoon van de geluidsman werkte wonderwel ook als afweerwapen.
 

Mooie Barend


Ook de rest van de middag bleef niet van humor gespeend. De winnaar van  de M.J. Brusseprijs 2013 voor het beste journalistiek boek, Wilfred Scholten, die de prijs ontving voor Mooie Barend, biografie van B.W. Biesheuvel 1920-2001 (Uitgeverij Bert Bakker) bracht bij de organisatie, het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten, naast zijn dankzegging voor de prijs, nog even onder de aandacht dat zijn eerste aanvraag bij het Fonds, zonder pardon was afgewezen en dat zijn tweede aanvraag, naar zijn mening, wat magertjes was beloond, met alleen steun voor het schrijven van het eerste hoofdstuk. Van hoor en wederhoor was tijdens dit laatste programmaonderdeel helaas geen sprake, waardoor het publiek niet meekreeg waarom de eerste aanvraag destijds was afgewezen. Wij moesten het doen met de vriendelijke woorden van juryvoorzitter Maartje van Weegen die het boek omschreef als '…een onthullende politieke biografie van een mislukt premier (...) Mooie Barend is een prachtig tijdsbeeld van de jaren zestig en begin jaren zeventig van de vorige eeuw. Aan de orde komen de Irene-kwestie, het huwelijk van prinses Beatrix met een Duitser, Pieter van Vollenhoven die wel of geen prins mag worden, de Drie van Breda, de interne verwikkelingen bij de ARP en ook de andere christelijke partijen(…) Alle elementen leveren een buitengewoon boeiend boek op.’

Misschien moet het boek maar snel vertaald worden in het Turks, zodat Vermeulen het aan zijn buurman kan geven en de winnaar van de LIRA correspondentenprijs in alle rust van zijn prijs en uitzicht kan genieten.

TB