Geen geringe verdienste

Ter gelegenheid van het afscheid van penningmeester Rien Verhoef schreef dichter Tsead Bruinja dit gedicht 'geen geringe verdienste' voor hem, met een vertaling naar het Engels van vertaler David Colmer

penningmeester het verschil tussen kruipruimte
machinekamer en vergadertafel is minimaal
voor wie zich onzichtbaar weet te maken
en tijdens mooi en slecht weer goed bewapend
zijn pappenheimers leerde kennen

en een tolk is natuurlijk geen joker
maar voor wie de handigheid met oliekan
fileermes en plumeau weet te combineren
met de speelse twinkeling die verhuld knipoogt
vanuit de dekking van een ogenschijnlijk lichtbekrulde
onderkoelde zin in een ingezonden brief

voor iemand die zich niet in de kaarten laat kijken
of bang is de soep net wat heter op te dienen
en die zich niet lamgeslagen laat begappen
door de struikrovers van het auteursrecht

bij wie je als je het waagt hem de suikertand te trekken
van een kouwe kermis thuiskomt

(en van wie je de kleinzoon zou willen zijn met hem
onder de lat op een Amstelveens voetbalveld)

over wie de ene AI tegen de andere AI
met de rug naar de februarikou voor de kapel
van een datacentercrematorium jong
welopgevoed en allebei nog maagd
over honderdzestig jaar zegt

het was een religieus verlangen dat mocht hopen
het was de heilige graal van de wetenschap

snap jij waarom dat zo maar in mij opkomt?
waarop de andere AI zegt

het is een goddelijke rug waarop wij groeiden
een begin is niet zo eenvoudig aan te geven

al is er al decennia geen sprake meer 
van boek leenrecht of dikbesigaarde uitgever

daarom was er nog wel een penningmeester

voor zo’n mens raken machines later overmand
door een ultrahip ouderwets gevoel van heimwee
naar spelregels fatsoen 

en babylon

No small Achievement

treasurer the difference between crawlspace
machine room and conference table is minimal
for someone who can make himself invisible
and long since learnt come rain or shine
to gird his loins with the tricks of the trade 

interpreting’s no joke of course
but for someone who combines a knack
for oilcan scalpel and feather duster
with a playful gleam that winks discreetly
from the cover of what seems an undercooled
if slightly high-flown sentence in a letter to the editor

for someone who keeps them close to his chest
but dares to push the envelope
who’s not grown numb to the clapperclawing
of the royalty abstractionists

who’ll give you short shrift
if you cavil at his sweet tooth

(and whose grandson you’d like to be with him
in goal on an Amstelveen football pitch)

about whom one hundred and sixty years hence
outside the datacentre crematorium chapel
one young educated AI in conversation
with another both virgins will say

it was religious yearning granted hope
it was the holy grail of science 

where’s that come from?

whereupon the other AI replies

it was a divine back on which we grew
a beginning is not that simple to mark

for decades now no mention 
of lending rights or cigar-sucking publishers

but still there was a treasurer

in honour of a man like that machines will one day
be overwhelmed by an ultra-hip old-school nostalgia
for decency and rules

for Babel

Tsead Bruinja
Translated by David Colmer