Dag van het scenario 2010
Misschien lag het aan de hoofdgast, Michael Hirst, man achter de populaire serie The Tudors. Misschien kwam het door het thema, Zelf Doen, dat scenaristen opriep zelf te gaan produceren. Wat het ook was, De Dag van Scenario op het Nederlands Filmfestival in Utrecht trok dit jaar een afgeladen zaal, waaronder veel jonge mensen die actief mee deden aan de anders soms wat timide discussie.
De bedaarde Engelsman Hirst vertelde over de ontstaansgeschiedenis van The Tudors. Hij had er een respectabele carrière opzitten als schrijver van historische drama’s, toen het Amerikaanse netwerk Showtime hem benaderde voor een serie over de trouwlustige Britse vorst Henry VIII. Hij werd niet alleen schrijver, maar ook nog eens showrunner, een positie die is komen overwaaien uit de V.S. en die inhoudt dat niet de regisseurs, die nooit langer dan drie afleveringen bleven, maar hij het laatste woord had in alle artistieke beslissingen over scènes, acteurs en zelfs kostuums. Een positie waar alle scenarioschrijver naar snakken, wellicht, maar ook, een loodzware verantwoordelijkheid. Hoe film je bijvoorbeeld een orgie-scène in het katholieke Ierland?
Na Michael Hirst was het woord aan Sietze van der Laan, die vertelde over de opleiding tot creative producer die hij aan het opzetten is op de Filmacademie en Jeroen Koopman legde het concept uit van zijn nieuwe interactieve internetserie Who’s In Who’s Out. Ook te gast waren Peter Römer, Robert Alberdingk Thijm en Tamara Bos, Nederlandse scenarioschrijvers die hun zinnen hebben gezet op produceren. Presentator Paul Ruven kon hierover ook meepraten. Bos riep regisseurs op meer met scenaristen samen te werken tijdens de opnames en de montage. “Wij hebben jullie nodig, jazeker. Maar jullie hebben ons ook nodig!”
Het hoogtepunt van de middag was de levendige paneldiscussie over de vraag of schrijvers hun film niet moeten loslaten als het scenario af is. Maria Goos kwam met een treffende vergelijking, “Als je kinderen op kamers gaan, ga je ze toch ook niet iedere dag opzoeken.” “Maar je laat ze toch niet helemaal aan hun lot over,” wierp Tamara Bos tegen. Kortom, men bleef verdeeld.
De middag werd traditiegetrouw afgesloten met de uitreiking van De Zilveren Krulstaart voor het beste televisiedrama. Die werd toegekend aan Tomas Ross voor Bernhard, Schavuit van Oranje. Regisseur Pim Verhoeven nam de prijs in ontvangst voor de afwezige Ross.
BJ