Een woord van de voorzitter (14)
Nog altijd worstelt LIRA met een onvolkomen automatiseringssysteem, ooit in grote haast gebouwd voordat we enige praktische ervaring opgedaan hadden met wat een leenrechtrepartitie allemaal inhield. De gevolgen van die onvolkomenheden tonen zich gelukkig niet meer in de vorm van regelrechte rampen, maar nog wel in andere ongerechtigheden, zoals kortgeleden in een grote hoeveelheid enveloppen met daarin soms enorme hoeveelheden papier met vaak als positieve uitkomst een paar centen leengeld en soms zelfs een paar centen schuld.
Laat ik niet overdrijven: er waren ook een flink aantal schrijvers en vertalers die aardige bedragen ontvingen in het kader van de narepartitie over de jaren 1997-2003. In totaal ging het om een uitgekeerd bedrag van netto e. 673.632,20 dat verdeeld over 2500 rekeningen goed terecht is gekomen. Maar het is duidelijk dat het tijd is om over te stappen op een ander systeem, andere software, waarin briefpost - als recent is verstuurd - per geadresseerde gereduceerd kan worden tot één envelop met daarin één bericht met uiteindelijk één bedrag.
Feit is dat het met de hand tegenhouden van post die vanuit een financieel perspectief misschien te onbelangrijk is om naar cliënten gestuurd te worden, in de oude opzet een buitengewoon lastige klus is en meer kosten met zich meebrengt dan het ongeremd laten werken van het geautomatiseerde systeem.
Dat nieuwe automatiseringssysteem, dat nieuwe verdeelprogramma, zal ook een zogenoemde bagatellenregeling kennen met als grens waarschijnlijk een bedrag van 10 euro. Binnen het bestuur moeten we de hoogte van dat bedrag nog officieel vaststellen. Maar de voordelen van zo’n bagatellenregeling zijn evident, en de nadelen voor de rechthebbende schrijver of vertaler vallen heel erg mee, zeker als bedragen onder de 10 euro, die niet meteen worden uitbetaald, opgespaard worden tot ze een niveau van 10 euro hebben bereikt om dan alsnog tot uitkering te worden gebracht.
Zo’n bagatellenregeling is slechts één van de redenen om binnen een redelijke termijn over te stappen op een nieuw computerprogramma. Alle ervaringen, inmiddels met diverse repartities van verschillende geldstromen opgedaan, staan als het ware te wachten op incorporatie in een nieuw geautomatiseerd systeem. Het kost wel een paar centen, maar op den duur is het de enige weg om de kosten van LIRA op een redelijk niveau te houden (in 2003 iets meer dan 7% van de incasso) en tegelijk de service aan rechthebbenden te verbeteren.
KH