Doorgeefgedicht

Met het ‘Doorgeefgedicht’ biedt Lira Nieuws dichters een podium waarop ze, zonder eisen of voorwaarden vooraf, nieuw eigen werk kunnen presenteren. Om daarna het stokje door te geven. Doorgeefgedicht drie is geschreven door vertaler en essayist Bas Belleman.

 

Bas Belleman (1978) stortte zich tien jaar lang op Shakespeares Sonnetten (Athenaeum – Polak & Van Gennep, 2020), die hij vertaalde met verhelderende essays per sonnet. Met dat boek won hij de Filter Vertaalprijs. Over poëzie en literatuur schreef hij voor verschillende tijdschriften, zoals Awater, De Groene Amsterdammer en dagblad Trouw.

Hij geeft voor de volgende editie van Lira Nieuws de opdracht door aan Lucas Hirsch. Belleman licht toe: 'Het gevaar van een doorgeefgedicht is dat mannen het stokje aan mannen doorgeven. Ik zou dat patroon wel willen doorbreken, maar ik kan er niet omheen dat ik liefst een nieuw gedicht van Lucas Hirsch zou lezen. Ik heb hem gevraagd of hij dan een vrouw kan kiezen.

Zelf heb ik me als een monnik op een vaste vorm gestort, maar dat zou voor Hirsch niets zijn. Van hem weet je nooit wat je kunt verwachten. Soms is het woest, als een tirade, alsof hij zijn poëzie met graffiti spuit. Op andere momenten is het teer, ingetogen, spiritueel. Er zijn maar weinig dichters voor wie ik zo graag met superlatieven strooi als Hirsch.'

---

 

26 

Nachten wakker ligt m’n lichaam duister weg te wijzen,
zwarte krachten tillen lichte slaap uit bed, terwijl
de zwabbertakken in de wind daarbuiten herfst belijden.

Was dat je schim in m’n kamer? Vuile vlekkerij.
M’n nachtverwarring spint een rare sluimer met m’n lijf.

Alles gaf je in je lichtste dagen, duister en vrij,
je allerzachtste lippen, je vingervragen, huiverend en blij,
was alles mis? M’n stille taal, m’n fluisteren en zwijgen?

M’n lach, m’n macht, m’n schrik; begin, begaan; gebruik en eind;
m’n aller-als, m’n zinnemin, m’n maneduif ben jij.