Valentijnfestival 2016

Het Valentijngenootschap, genootschap van auteurs van romantische boeken, een van de meest gelezen en door bibliotheken uitgeleende genres, organiseerde dit jaar voor de tweede maal het Valentijnfestival.

Het genootschap had duidelijk haar talent voor gezelligheid volop ingezet voor de editie van 2016. Op een steenworp afstand van Station Ermelo was het zalencentrum rond de gereformeerde kerk omgetoverd tot een feestelijke markt. Rond creatieve workshops, tafels met handgemaakte speelgoedbeesten, snuisterijen en sieraden, een beauty centre waar je een instant make over kon ondergaan en een romantische portretfotograaf gonsde het van activiteit. Lezers, schrijvers en uitgevers van het romantische genre waren uit het hele land toegestroomd, zelfs al was de grote verrassing van het feest geen verrassing meer… Het belangrijkste onderdeel van het feest is immers de uitreiking van de Valentijnprijs aan de schrijfster van het beste romantische boek, en wie dat dit jaar is geworden, was de voorgaande avond al bekendgemaakt in Tijd voor Max. Die publiciteit hadden het genootschap en de vijf genomineerden begrijpelijkerwijs niet aan zich voorbij kunnen laten gaan.

Genomineerden en winnares

Het ging er daarom niet minder opgewekt aan toe in Ermelo. Nadat velen zich hadden gewaagd aan het decoreren van chocoladeharten en het tekenen van Zentangles presenteerde Marjan van den Berg, vorig jaar winnares van de prijs, het programma rond de uitreiking. In tweetallen interviewde zij de genomineerden: Johanna A. van Archem met De trein van 12.10 en José Vriens met Drijfzand, Elly Koster met Blind vertrouwen en Reina Crispijn met Dochter van de sterren en Sandra Berg met Voorbij de duisternis tezamen met wildcard winnares Suzanne Peters met Gebroken glas.

Reina Crispijn werd gemoedelijk uitgelachen om de verbazing die van haar gezicht te lezen was geweest toen ze, tijdens de uitzending van Tijd voor Max, te horen kreeg dat zij de winnares van 2016 was geworden. Reina gaf toe dat ze volkomen overvallen was en het eenvoudigweg niet kon geloven. ‘Pas toen ik thuis aankwam en de grote glimlach op het gezicht van mijn zoon zag, besefte ik dat het echt waar was!’

Tussen de interviews door trok een vrolijke stoet optredens – gedichten, muziek, een conférence – aan het publiek voorbij. Tot slot was de eer aan Eppo van Nispen, directeur van de CPNB, om aan Reina Crispijn de elegante Valentijntrofee uit te reiken. Hij deed dat echter niet dan nadat hij eerst iemand anders in het zonnetje had gezet: Gerda van Wageningen, de initiatiefneemster, stuwende kracht en scheidend voorzitster van het Valentijngenootschap. Hij schonk haar, ‘vrouw van mijn hart’, een hartvormige Valentijnsballon die zij, stralend als altijd, in ontvangst nam.

SK