Sommen die de hemeldeuren openen
Ik kreeg over de post de rouwkaart toegestuurd. Hij was van een neef van me, even oud als ik en ooit gedurende een week mijn beste speelkameraad. We moeten een jaar of tien zijn geweest dat we op straat tussen de weinige auto’s door gingen voetballen. Nu was-ie dood in het jaar van de corona-massacre.
In gedachten ruimde ik mijn agenda zo in dat de begrafenis erin paste en toen las ik in de begeleidende rouwbrief dat ik niet welkom was. Boven een bepaald aantal konden gasten de begrafenis niet meer bijwonen.
Meeluisteren
Dat deed me pijn. Ik was meteen ook jaloers op wie wel welkom waren. Maar hij had een grote familie en het was duidelijk dat aangetrouwden geen voorrang konden opeisen. Als troostrijke noodoplossing werd wel gemeld dat de uitvaart via geluid werd uitgezonden ten behoeve van wie geen plaats in de kleine parochiekerk zou kunnen vinden. Je moest opbellen en dan zou er iemand langs komen zodat je kon meeluisteren.
En daar zat ik op de dag van de teraardebestelling, op mijn kamer, geluidtechnisch doorverbonden, zo’n twintig, dertig kilometer weg van het centrale gebeuren, met een prima geluidsverbinding.
Nieuwe mogelijkheden
Als dat de toekomst wordt, dan wordt een begrafenis zoiets als een muzikale begeleiding van een wat droevig gestemd bozig gebeuren, een soort Mac Drive. Daar deed ik de optredende sprekers, zangers en muzikanten absoluut geen recht mee. Mijn aanvankelijke ergernis maakte dan ook al gauw plaats voor de aan mijzelf gestelde vraag of deze nieuwe exploitatie van auteursrechtelijk beschermd werk mogelijkheden bood ter ondersteuning van aangesloten rechthebbenden.
Hemeldeuren
Ieder mens heeft recht op zijn eigen afwijking en ik zat dus al gauw in mijn werkkamer sommen te maken die de hemeldeuren voor me openden en vergezichten boden op rijkdom, weelde, kleurig-gewoven kleden, wuivende engelen en het getoeter van de melkboer op de hoek.
Kort voor ik mijn nieuwe positie betrok, heb ik mij er voorzichtigheidshalve van vergewist of de betreffende Auteurswet wel een goed werkend mechaniek kende voor de incasso van de vergoedingen. En zo niet, hoe we dat aan zouden kunnen leggen.
Het duurde niet lang of de feestelijkheden rond de uitrol van een passende incassovoorziening konden beginnen. Jammer alleen dat vele buitenlandse grenzen nog weken gesloten bleven.
KH