editie 65 / maart 2023

Het verdienmodel van Francine Oomen

Francine Oomen is schrijver, ontwerper en illustrator. Ze werd bekend met de ‘Hoe overleef ik…’- serie. Inmiddels schrijft ze graphic novels voor volwassenen. Welke tips heeft Francine Oomen voor andere schrijvers?

Het verdienmodel van Francine Oomen

Francine Oomen: ‘Voer regelmatig een innerlijke monoloog’ / Foto: Gerlinde de Geus
 

Wat was je eerste (betaalde) schrijfopdracht?

Ik ben opgeleid als industrieel ontwerper en in mijn eerste baan werkte ik bij de Koninklijke Smeets Offset. Daar had ik een concept voor een kinderboekenreeks bedacht en ik was op zoek naar een illustrator – dat werd Dagmar Stam – en een schrijver, maar het lukte me niet om er op korte termijn een te vinden. Dat zag ik als een uitdaging om het zelf te gaan schrijven. Zo ontstond het eerste boek van de Saartje en Tommie –serie.

‘Volg je innerlijke kompas’

Mijn innerlijke Pippi Langkous heeft me altijd geholpen: ‘ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’. Het schrijven van de boekjes over Saartje en Tommie vond ik leuk en ze werden een succes. Het was altijd al mijn droom geweest om kinderboeken te illustreren. Dat ik ze ook kon schrijven had ik niet bedacht.

Waarmee zou je in een ideale wereld het liefst je hele inkomen verdienen?

Met wat ik doe. Scheppen: schrijven, tekenen en dingen bedenken. Dat is wat ik het liefste doe. Ik heb het geluk gehad dat ik op het juiste moment een heel goede uitgever tegenkwam: Henny Bodenkamp. Zij zei: ‘Jij zou eens een prentenboek moeten maken, zelf schrijven en tekenen. Volgens mij kun jij dat.' Dat prentenboek werd Sammie Eigenwijs, dat goed verkocht en ook vertaald werd. Henny was heel kritisch en streng, maar op een opbouwende en liefdevolle manier. Daarmee heeft ze me een grote dienst bewezen.

Hoe ziet jouw verdienmodel er in werkelijkheid uit? Kun je leven van je werk?

Ik heb het geluk gehad dat ik er vanaf het begin af aan van kon leven. Eerst als ontwerper en daarna ook als schrijver en illustrator. De verkoop van boeken zijn mijn belangrijkste inkomstenbron. Lange tijd heb ik ook scholenbezoek, signeersessies en lezingen gedaan, maar in 2015 ben ik daarmee gestopt. Ben ik in feite met alles gestopt. Ik had heel lang heel hard gewerkt, vanuit passie en overtuiging, maar ik voelde dat het tijd werd voor verandering en voor een tandje lager. Dat moment viel samen met mijn overgang. Die hakte er flink in bij mij.

Wat was tot nu toe voor jou de beste investering in je vakmanschap?

Het besluit om voor mezelf te kiezen, op het toppunt van mijn carrière. Om mezelf rust en tijd te gunnen. Ik heb alles wat ik opgebouwd had losgelaten om ruimte te scheppen voor een nieuw hoofdstuk, waarin ik kanten van mezelf kon ontdekken en ontwikkelen die daarvoor niet aan bod waren gekomen. Dat was geen makkelijke beslissing hoor, het was doodeng, en ik heb er lang tegen aangehikt. Het voelde als het loslaten van een groot deel van mijn identiteit.

‘Ik ben als Pippi Langkous’

Tegelijk ben ik in therapie gegaan en later ben ik opleidingen gaan doen, op psychologisch vlak. Voice dialogue en Familieopstellingen. Ik betwijfelde indertijd of ik ooit nog wel boeken zou maken en daar had ik op een gegeven moment vrede mee. Uiteindelijk bleek ik dat toch niet te kunnen laten, maar ik ging ze wel op een andere manier maken, qua vorm, inhoud en aanpak. De graphic novels zijn uit die periode voortgekomen.

Biedt de Nederlandse context auteurs voldoende middelen van bestaan?

Ik heb daar niet zo’n goede kijk op. Afgezien van de bijdrages van Schrijvers School Samenleving (nu de Schijverscentrale (red.)) voor de lezingen heb ik nooit een beroep gedaan op een subsidie of werkbeurs.

Tot slot: heb je een gouden tip voor andere schrijvers?

Volg je innerlijke kompas. Hoe? Door je fascinaties te volgen, ook al rijmen ze volgens je ‘logisch verstand’ niet met wat volgens diezelfde afdeling het ‘plan' is. Blijf trouw aan jezelf. Als iets niet klopt, klopt het niet. Voed jezelf, in de breedste zin van het woord. Dit wordt vaak vergeten in deze tijd, omdat dat tijd, rust en ruimte vraagt. Voer regelmatig een innerlijke dialoog. Bevraag jezelf. Wat voedt mij? Wat is mijn motivatie, waar ligt mijn urgentie? Doe ik dit omdat mijn hoofd het wil, of mijn hart? Volg het hart.

Linda Huijsmans