Broodfonds en andere wapens
Zelfstandigen verenigen zich in een broodfonds. Buurtbewoners claimen een stukje grond en tuinieren samen. Iemand laat weten graag onbekenden aan tafel te ontvangen, tegen kostprijs. Mensen op zoek naar nieuwe gemeenschapszin, naar vormen van collectiviteit waar eigenbelang en gezamenlijk belang hand in hand gaan. Het zijn inspirerende initiatieven in een wereld waar voormalige woningbouwverenigingen worden opgekocht door investeringsmaatschappijen, waar geprivatiseerde nutsbedrijven vooral bezig moeten zijn met rendement, waar de participatiemaatschappij de verzorgingsstaat heeft doen vergeten en iedereen geacht wordt zelf zijn broek op te houden.
In dat licht mag Lira zich gelukkig prijzen met de solidariteit die onder auteurs leeft, zoals op de aangeslotenenvergadering van afgelopen juni opnieuw bleek. De meeste schrijvers leven van een bescheiden inkomen. Desondanks zijn ze bereid om van hun collectief geïnde vergoedingen 10% af te staan voor ’t Nut van het Algemeen. Misschien is de bron van die solidariteit de verbeeldingskracht van schrijvers. Het is immers niet moeilijk je voor te stellen dat het onheil dat nu die collega treft, jou ook boven het hoofd kan hangen.
Solidariteit
Hoe het zij, dankzij die niet aflatende solidariteit kan Lira een satellietstelsel van collectieve voorzieningen in de lucht houden dat schrijvers desgewenst op allerlei terreinen ondersteunt. Zoals de schrijver die door het wegvallen van de kabelgelden – de helft van zijn inkomen – het hoofd niet langer boven water hield, en een beroep deed op het Sociaal Fonds Auteurs. De scenarist die een goed contract krijgt omdat het Contractenbureau hem vertegenwoordigt. De toneelschrijver die voor advies aanklopt bij de VvL en daarmee zijn rechten voor de toekomst niet verkwanselt. De educatief auteur die met hulp van Stichting Rechtshulp Auteurs zijn uitgever beweegt tot redelijke afspraken. Het is maar een willekeurige selectie. U, aangeslotene bij Lira, maakt het mogelijk, waarvoor dank!
SK