Tijds Nietichheit (of het honderdjarigbestaan van de vvl)

Flus is wegh, Nu nu oock, ’T aenstaende en is noch niet. (Zoëven is weg, nu nu ook, het aanstaande is nog niet)

Dit zijn de titel en de eerste regel van een gedicht van Constantijn Huygens over het verglijden van de ongrijpbare tijd dat ter sprake kwam tijdens het jubileumsymposium over poëzie ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de VVL en wonderwel leek te passen bij de gelegenheid. Honderd jaar sinds schrijvers zich verenigden in de Vereniging van Letterkundigen om gezamenlijk op te komen voor hun maatschappelijke belangen en Lodewijk van Deyssel tot hun eerste voorzitter kozen.

Deze mijlpaal werd, zoals gezegd, op 19 februari j.l. herdacht met een indrukwekkend poëziesymposium in de Amstelkerk in Amsterdam. Vijf bekende dichters spraken over andere bekende dichters die zij bewonderden. De vijf sprekers waren Marjoleine de Vos (over C.O. Jellema), Martin Reints (over Constantijn Huygens), Piet Gerbrandy (over Willem Bilderdijk), Anneke Brassinga (over J.H. Leopold) en K. Michel (over Paul van Ostaijen en Herman Gorter). Voorbereiding en voorbeeldige presentatie waren het werk van Nicolaas Matsier en Arie van den Berg.

De gedegen soberheid van de dag deed weldadig aan. Geen ‘leuke dingen voor de mensen’, geen entertainment, maar vijf compacte, heldere lezingen van dichters die ook voor publiek uitstekend bleken te kunnen spreken en aan de hand van hun bewondering voor een bepaalde dichter hun poëzieopvatting duidelijk maakten. 

De dag werd geopend door VVL-voorzitter René Appel  (de aangekondigde burgemeester Job Cohen was verhinderd, maar mevrouw Cohen was wel aanwezig) en besloten door VSenV-voorzitter Gerda Meijerink. Beiden spraken uiteraard over de geschiedenis van de VVL, in bepaalde perioden nogal tumultueus, in andere meer het verhaal van een rustige gezelligheidsvereniging. In september a.s. zal een boek van de hand van Pauline Micheels verschijnen over de geschiedenis van de VVL. 

Wat de toekomst betreft: in de doelstellingen van de vereniging is sinds 1905 niets veranderd, zij blijft op de bres staan voor de maatschappelijke belangen van auteurs, die in beginsel nog steeds dezelfde zijn als honderd jaar geleden. Om nog maar eens Huygens te citeren: Daer ’s altoos wat verbij, en altoos wat te komen. Zo is het maar net.

Het symposium werd in de late namiddag gevolgd door een drukbezochte gezamenlijke nieuwjaars- en jubileumreceptie van VSenV en LIRA in De Duif op de Prinsengracht, tegenover de Amstelkerk.

NVM