informeert schrijvers, vertalers & journalisten

Op 17 maart 2003 kwam de klachtencommissie van de Stichting lira bijeen om zich te beraden over klachten die bij de commissie werden ingediend naar aanleiding van de leenrecht-repartitie 2002. Waren het er vorig jaar nog zevenendertig, dit jaar bleef het aantal beperkt tot zeven. Van een klacht is sprake als een auteur bezwaar maakt tegen een aspect van de uitvoering van de leenrechtregeling en dat bezwaar na interventie van het lira-bureau niet weggenomen wordt, maar schriftelijk wordt voorgelegd aan de leenrecht-klachtencommissie van de Stichting lira.

Eind 2002 werd Vlaanderen verblijd met een leensubsidieregeling die ook bij Nederlandse schrijvers en vertalers veel belangstelling wekte. Al langer had zowel in Vlaanderen als in Nederland de mening postgevat dat België haar leenrechtverplichtingen die voortvloeiden uit de desbetreffende richtlijn van de Europese Unie, niet nakwam. Het werd tijd dat er iets ging gebeuren. Dat was ook de mening van een aantal Vlaamse auteursverenigingen die de Belgische regering met enige regelmaat aan de jas begonnen te trekken. Dat was ook de mening van de Europese Commissie die de Belgische regering in gebreke stelde. lira sloot zich daar graag bij aan, temeer omdat er wel Nederlands leenrechtgeld naar Vlaamse auteurs ging, maar niet omgekeerd.

Aldus Charlotte Mutsaers in haar lezing ter gelegenheid van de uitreiking van de Woutertje Pieterse Prijs 2003. Zij betoogde daarin, op haar eigen onderhoudende wijze, dat goede kinderboeken zich in niets onderscheiden van andere goede boeken en de term ‘kinderliteratuur’ dus in feite een contradictio in terminis is.

De Stichting LIRA beheert als auteursrechtorganisatie op collectieve wijze auteursrechten en auteursrechtelijke aanspraken van schrijvers en vertalers die door hen individueel niet, of slechts met de grootst denkbare moeite, te gelde kunnen worden gemaakt.